Weideklokje,

Campanula patula

 

Het weideklokje, ooit wijdverbreid en alom gezien in het open en boerenlandschap, is nu een minder vaak geziene schoonheid. Toch, met het steeds bewuster van de mens en hoe wij met de aarde omgaan, zal ook het weideklokje weer steeds vaker geschikte plekken gaan vinden waar ze kan schijnen en dat doet haar én ons natuurlijk heel veel goed.

Het weideklokje komt met boodschappen voor de nieuwe mens op aarde. De mens die met open hart naar zijn/haar omgeving kijkt en alleen maar schoonheid ziet, alleen maar liefde ervaart en deze tot uitdrukking ziet komen in alle verschijningsvorm om zich heen. Want dat is wat de wereld is en dat is waar ook het weideklokje zo verrukt van blijdschap van wordt. Ze mag er namelijk aan meedoen, zij is onderdeel van die verscheidenheid en ze doet haar best om net als de rest, het plekje wat zij toebedeeld heeft gekregen optimaal te laten stralen. Een optimale en vol overgave uiting zijnde van het licht waaruit wij allemaal geboren. Zo vol liefde, zo vol schoonheid, het kan gewoon niet anders zijn. Dat is wat het weideklokje ons zo dol- dolgraag wil laten weten en beleven.

Lief he! Ja, ze is een echte lieverd en zelfs als wij in onze hoofdjes rond hobbelen en eventjes niet meer in de gaten hebben hoe fantastisch alles eigenlijk is blijft zij daar voor je staan, stralend en wel, je herinnerend aan hoe het ook alweer zat. Oh ja... De wereld is prachtig! Oh ja.... Alles, ook ikzelf, is een uiting van liefde.... Oh ja.... We zijn allemaal één en tóch ook prachtig kleurrijk en divers, hoe mooi is dat!? Oh ja.... We worden in alles voorzien wat we nodig hebben en er is geen enkele reden om bang te zijn. Geen enkele! Niks!

Weideklokje vraagt van ons om eventjes te stoppen wanneer we in het doemdenken en de overlevingsdrang zijn doorgeslagen. Kijk om je heen, voel je lijf even en de verbinding tussen je lijf en Moeder Aarde. Voel hoe je ondersteunt en gedragen wordt. Voel hoeveel liefde er eigenlijk wel niet voor je is, want het is echt heel heel veel, eindeloos.... Er is geen oordeel in de natuur, dus mocht je denken dat jij het niet verdiend hebt, je ontoereikend bent of niet goed genoeg, weet dat ook dit een constructie van je geest is en niet je absolute waarheid dient. Dit ben jij niet. Hoe het ook maar mocht zijn ontstaan dat je deze dingen voor jezelf bent gaan geloven, je mag ze loslaten, ze dienen je niet en zijn niet waar. Je mag het in het rijtje bij je doemscenario's en andere angsten plaatsen en je systeem uitwieberen.

Weideklokje vraagt je niet om dit te bevechten, kijk er naar, laat het er zijn en aanschouw met je volle liefdevolle aanwezigheid en de vat op jou verslapt en beperkende patronen lossen op enkel door er helemaal en oordeelloos voor jezelf te zijn. Hoe mooi is dat....

Zo wordt de eindeloze liefde die je al die tijd gedragen heeft, de liefde van Moeder Aarde en zooooveel anderen, de liefde van jezelf. Je voelt dat alles wat je gegeven wordt ook door jou weer door gegeven kan en mag worden en het mooie is... het raakt niet op, het wordt alleen maar mooier en je eigen licht zal sterker en verder gaan stralen van deze staat van zijn vol dankbaarheid en overgave.

Ook als je niet een liefdevolle opvoeding hebt gehad of op andere wijze 'gebrekkig' (<Niet waar, niet waar, niet waar, tralalala) bent gebleven, de liefde is in alles en altijd aanwezig voor jou. Stel je voor open, accepteer dat jij het waard bent en je zal zien dat de enige die deze stroom tegenhield jijzelf was. Je zal erachter dat jij degene bent die je alles kan geven wat je nodig hebt, want ook aan jezelf mag je in volop en met overvloed geven. Ook jij bent het waard, vergeet dat niet! Het weideklokje lijkt dit te willen benadrukken. Ze houdt zoveel van jou.

Bij aanvang van het schrijven van dit verhaal zag ik een wereld vol stralende mensen en de wereld straalde mee in blijdschap en in vreugde. Het weideklokje groeide langs onze voeten, juichend dat ze niet meer voor ons hoefde te schijnen, maar met ons scheen en zo had ik de toon waarin het schrijven geschreven diende te worden.

Ze zal onuitputtelijk voor ons blijven stralen, het mooie weideklokje, want ze is in volle overtuiging dat het de enige weg. Voor haar én voor ons; een leven in verbinding met onszelf en elkaar. Een leven waarin je enkel nog maar met liefde naar álle dingen kan kijken. Hoor je je hoofd al, hihi! Ja maar, bladibladiblaaa, hihi! Hou van je mooie koppie, ook die mag er zijn en het te veroordelen of denken dat je weer de mist in bent gegaan haalt alleen jezelf maar naar beneden en daarmee ook de rest. Maak er grapjes van als dat werkt om het te verlichten voor jezelf (daarom heb ik vaak zoveel lol, hihi!). Het is alleen je mooie hoofdje maar, die moet soms nog even wennen dat hij niet langer meer de directeur van je leven is, maar is terug gerold naar zijn oorspronkelijke rol van een praktische en uitvoerende instantie in de wondere wereld van materie. Jij bent de maker van die materie, jij bent er onderdeel van en het Goddelijk Bewustzijn dat hier zichzelf ervaart. Weet dit, voel dit, leef dit. Dat is wat het weideklokje je mee wil geven en die mooie wereld waar we met zijn allen al zo lang op wachten... Die is er natuurlijk ook allang. Weet dit, voel dit, leef dit.

 

Dankjewel Weideklokje voor deze prachtige herinnering en ondersteuning in ons Zijn.

Dankjewel Moeder Aarde voor de eindeloze liefde en zoveel meer wat we keer op keer mogen geven en ontvangen in deze wereld van overvloed.

Dankjewel lief mens die dit nu leest en meedoet aan dit prachtige geheel, dankjewel dat jij ook mij helpt mijn optimale liefdevolle Zelf te Zijn.